Benden Gecti Ask

Guleyim mi, aglayayim mi bilemiyorum. Icip icip eski sevgilimi aradim. Beni birakip gideni, hani sozler verip asla tutmayan, ruh hastasi olan falan filan. Cok sukur benim portfoyumde,bir insanin ruh hastasi olmasi belirleyici bir ozellik degil ancak ortak ozellik olur. O yuzden biraz daha spesifik tanim yapalim. Yalanci, ruh hastasi, kisiliksiz, vizdansiz ve zalim olan diyelim.

Her neyse, ben icip icip bunu aradim. Numarayi nereden buldum? Ismini google ettim. Arabasini satiyormus, sahibinden.com gibi bi siteye ilan birakmis. Zaten daha once de asessiz telefonlarla taciz ettigimi yazmistim. Neyse, bu sefer konustum, ben Anil deyip kapattim ilk once. Iki gece sonna, aradim konustuk. Bunun, evlat edindim dedigi, uzun yillar once olen ablasinin cocuklari vardi. Cocuk dediysem essek kadar insanlar yani, benle falan yasitlar. Bunlarin biri Avustralya'da yasardi.Cocugu olmus ve tabiki evli degil. Ama kiz arkadasi uyusturucu bagimlisi oldugu icin, cocugu Belcika'da dogurup Avustralya'ya geri donmus. E, babanin da isi gucu yok duzenli. Bebek de kalmis benimkinin eline. Baba gidip arada bi part time calisiyor, benimki de gunduz cocuga bakiyor. Adamcik, cocuktan torunum diye bahsediyor. Gozumuz aydin yani, sevgilimin torunu oldu.

Hala ayni adam. Asla tutulmayacak olan sozler, yalan ve dolan...Neyseki, ayni kalp ikinci defa kirilmaz. I. bana diyor ki, Anilchan sakin bir delilik yapip bu adama inanma. Len inansam n'olur? Kaybedecek bir sey mi var? Zaten, ne is var ne guc. Kariyerimi biraktim senin icin, diyemem. Ortada bir kariyer yok. Cocuk da yaparim, kariyer de desem, erken menapoz var. Zaten aylardir regl olmuyorum, cocuk yapmak gibi bi olasiligim da yok. Para yediremem, kendi yiyecek param bile yok. E daha ne?

Seviyorum, kaybedecek birseyi olmamayi. Insan bi hafif oluyor, rahat oluyor. Iyi bi isim gucum varken, param varken boyle degildim. gergindim, kaybetme korkularimi yonetemiyordum. Iyi kiyafetlerim, kuafor derdim, kuru temizlemeci, temizlikci derdim vardi. O yuzden cok seviyorum yeni hayatimi. Ayni sort ve tshirt'i giyiyorum on gundur. Birikince yikanacaklarim I.'nin evine atip geliyorum. I.'yi tokatliyorum arada. Insan kardesini tokatlar mi? Bence tokatlar, tokatlanacak kimse yoksa...

Du bakalim I., tum cabam seni kurtarmak. Arsivin tozlu raflarina dondum bakalim...

Buralarda, benim ne bi sevgili, ne de erkek bir arkadas bulmam soz konusu degil. Ha, cuma cumartesi gecesi sabah besten sonna herkes sevgili. Sikaktaki kediyi bile duzebilir yani kanimca sokaktaki beyaz derili adamlar. Soyle bir cikarim yaptim. Rusya ve diger dogu bloku ulkeleri zaten sampiyonlar ligi, bize ekmek cikmaz, Asya'da mumkun degil, sirf Asyali kiz icin gelen adamlar var. Guney Amerika, zaten herkes oralara efsane latin kadinlarinin pesinden gidiyor. Ben anca, Avrupa'da white trash denilen, gelir seviyesi dusuk, az egitimli, saat 19.00 itibariyle zom, ingilizce ogretmeni bi adam bulurum. Alt kumede topumu kostururum. Ha o da mumkun degil, oralara gidecek vizem yok. Elde var sifir...Son durum budur...