Hadi yeni hayatimi annatayim. It gibi sabaha kadar sokaklarda icki icerek, kariya kiza bakarak geciyor geceler. Hic yeni birsey yok. Bir iki is kovaliyoruz, hepsi son asamada. Bakalim, gorecegiz. Hi deyince olmuyor bu isler.
Yinede cok guzel Turkiyede yasamamak. Hic ama hic ozlemiyorum vallahi. Sadece arkadaslarimi ozledim, onlar da bu berdus hayatina cok kolay uyum saglarlar zira. Babam olsa ne derdi, berdusun arkadasi berdus olur.
Icki cok ucuz, sigara pahali. E., yeni ev arkadasim kendisi, cok komik ya. 30 yasinda geldigim noktaya bakin, evde kaldim, bir ev arkadasim var, belirli bir isim yok, sabahlara kadar bar pavyon geziyorum. Her genc kizin ruyasi :-))
Sonum ne olur sorusunun cevabini dusunmekten yoruldum. Bir de boyle yasayayim bakalim hayati. Bu vakte kadar hep sorumlu, gercekci, caliskan bir insandim. Son duragim, 30 yasinda Hong Kong pavyonlari oldu. Bakalim boyle kaygisizca yasarken son durak ne olur? Kesinlikle kaygiliyim, cok cok kaygiliyim ama bir seyi biliyorum artik, sen secemiyorsun bicok seyi. Hayat seni alip goturuyor, tamamen sanstan ibaret bence hayat. O olmayinca olmuyor, sen parcala kendini. Amannnn, ne olacaksa olsun....
Asagidaki de, bugunun sarkisi olsun. kral fm sekli Hong Kong'lu A.dan tum sevenlerine...
http://fizy.com/#s/1ahwoa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder